HABITANTE ÚLTIMO

                                                Xa todos se foron...
                                                Un tras outro, o tempo,
                                                implacable, foinos levando.
                                                Marcharon sós, inocentes, todos
                                                co mesmo sosegado estupor...
                                                Inútil resultou a súa loita,
                                                sabíana perdida.
                                                Máis que unha victoria
                                                buscaban o aprazamento
                                                da derrota. Pero nunca
                                                renunciaron á batalla.
                                                Coa mesma fe, co mesmo empeño
                                                cego, co abnegado entusiasmo
                                                de quen pretende
                                                sobre as almenas inimigas
                                                erguer a súa bandeira triunfadora.
                                                Non foi, non podía ser.
                                                Xa todos se foron...
                                                Ficamos orfos de nós mesmos,
                                                náufragos sen porto, sen equipaxe.
                                                Sen outro poder que a nosa
                                                fraxilidade, sen outra forza
                                                que a propia debilidade.
                                                Sós, vulnerábeis, espidos,
                                                agardando a viaxe.

                                                                        Xulio López Valcárcel
                                                                                                (poema inédito para as
                                                                                                "Praias da Memoria" de Alfredo Erias)